มูลนิธิเมืองไทยเกื้อกูล

พี่น้องที่รักทุกท่านที่คริสตจักรเมืองไทย

อาจารย์นันทชัยและพี่มาถึงระนองเกือบสองเดือนแล้ว เราคิดถึงพี่น้องทุกคน คิดถึงบ้าน คิดถึงสวนหน้าบ้านที่เราสองคนช่วยกันทำจนสวยแต่ไม่ได้อยู่ดู เพราะระนองเปิดจังหวัด เราต้องรีบไป เพี่อเตรียมศูนย์รับมือโควิด ช่วงนี้คงเป็นเวลาที่พี่น้องทุกคนค้องปรับตัว หลายคนต้องเผซิญปัญหาสุขภาพ ปัญหาเศรษฐกิจ เราอธิษฐานเผื่อพี่น้องเสมอ ตามที่ระบุไว้ในไลน์และอื่นอื่น อยากให้กำลังใจพี่น้องทุกคน อย่ายอมแพ้ อย่ากลัวปํญหา ถ้าไม่ยอมแพ้ ไม่กลัวความลำบาก ไม่กลัวการทำงานหนัก การทำงานตำ่ ไม่โทษใคร เราจะมีกำลังหาทางแก้ใข เราจะพบวิธีแก้ใข คือแก้ที่ทัศนคติของเราก่อน เราเปลี่ยนคนอื่นเปลี่ยน เราพบศักยภ่พของเรา ปัญหากลัวคนจริงที่ไม่ยอมแพ้

พระบิดาของเรารักเรา พระองค์ไม่ยอมตามใจเราจนเสียคน แต่ฝึกเราด้วยความลำบาก คนยอมให้พระองคืฝึกก็สนุก พบความมันในชีวิต พบความสุขในท้ายที่สุด ขอให้พี่น้องมีกำลังใจ คนที่กำลังมากก็ช่วยเดินเคียงข้างคนป่วย คนทุกข์ยาก แม่หม้าย ลูกกำพร้า คนชรา แล้วพี่น้องจะพบความยินดีและความชึ่นใจ

ปีที่แล้วเราสอนเด็ก700 โควิดทำให้เราสอนเหลือสามร้อย แต่เหนื่อยมากขึ้นเพราะต้องใส่หน้ากาก โควิดช่วยให้ชั้นเรียนเล็กลง สะอาดขึ้น เมื่อก่อนบางโรงเรียนพี่ต้องช่วยกวาดห้องก่อนและหลังเพราะเหมือนกองขยะเทศบาล หลังจากเจ็ดปีพี่ขอคารวะเด็กออ เด็กสมาธิสั้น เด็กก้าวร้าว เด็กเนิร์ด โลกแคบ พี่พบว่าส่วนใหญ่เด็กถูกทอดทิ้ง เด็กต้องการครูที่สนใจเขา เห็นคุณค่าเขา และคิดวิธีสอนให้เขาพบคุณค่าของตัวเฃา และคุณค่าของการเรียนรู้ พี่ขอบคุณพี่นัองที่ปล่อยเรามารับใช้เด็กนัอยเหล่านี้

ขอพระเจ้าทรงประทานให้ตามใจปราร๔นาของท่าน

อุบลวรรณ นันทชัย