บทเฝ้าเดี่ยวประจำสัปดาห์@วันอาทิตย์ที่ 20 กุมภาพันธ์ 2022
“ในเวลาเช้ามืดพระองค์ทรงลุกขึ้นเสด็จออกไปยังที่สงบ และทรงอธิษฐานที่นั่น ซีโมนและคนเหล่านั้นที่อยู่ด้วยก็ตามหาพระองค์ เมื่อพบแล้วพวกเขาจึงทูลว่า “ทุกคนกำลังตามหาพระองค์”” มาระโก 1:35-37
เราเคยทำสิ่งที่มีค่าของเราหายมั้ย เมื่อของมีค่าหายไปความรู้สึกตกใจ สับสน กระวนกระวาย เข้ามาในจิตใจของเราทันที แต่คงไม่มีความรู้สึกไหนที่จะเท่ากับความเสียดาย เสียดายที่ไม่ได้ดูแล เสียดายที่ไม่ได้ใส่ใจ หรือเห็นความสำคัญ
เมื่อสาวกของพระเยซูตื่นขึ้น ความตกใจก็เกิดขึ้นเพราะไม่รู้ว่าพระเยซูที่เขาติดตาม ทิ้งทุกอย่าง ถวายชีวิตให้ วันดีคืนดี พระองค์หายตัวไป ไม่รู้ว่าไปไหน ใครจับไป หรือ หนีไป ความกังวล ความสั่นคลอน และแน่นอนถ้าพระเยซูจากพวกเขาไป ความเสียดายคงเกิดขึ้นแน่นอน สาวกทั้งหลายจึงออกตามหา ท่าทีของการตามหาของเราก็ย่อมขึ้นกับความสำคัญของสิ่งที่หายไป หากเป็นเหรียญบาทเราอาจไม่ค่อยใช้ความพยายามมากสักเท่าไหรในการตามหา แต่ถ้าหากเป็นกระเป๋าตังค์ที่เพิ่งเบิกเงินมา คงออกตามหาอย่างไม่ย่อท้อ
เราจึงเห็นภาพในพระคำข้อนี้คือ ขณะที่พระเยซูตื่นแต่เช้าออกตามหาความสัมพันธ์กับพระบิดาอย่างจริงจัง สาวกอย่างเราก็ควรออกตามหาพระองค์เช่นเดียวกัน พระเยซูยกความสัมพันธ์กับพระบิดา ให้เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดอย่างไร เราเองก็ควรจะให้ หิว กระหาย เสาะหา ความสัมพันธ์กับพระองค์เช่นเดียวกันฉันนั้น เกรงว่าเราจะตื่นขึ้นมาวันนึงแล้วไม่พบพระองค์เลย เราละเลยความสัมพันธ์กับพระองค์หรือเปล่า เราขี้เกียจเสาะหาพระองค์เพราะคิดว่าพระองค์จะอยู่กับเราตลอดไปจริงๆหรือ
ขอให้ตลอดปีนี้ของเรา ที่จะตื่น ตั้งใจ ลงทุน เสาะหา พระเจ้า ในการเฝ้าเดี่ยว ในการเรียนพระคำ และในการเชื่อฟังพระองค์ ขอที่เราจะไม่ถือพระองค์เป็นของตาย เกรงว่าวันนึงเราจะเสียดายพระองค์ เกรงว่าวันนึงเราจะตื่นขึ้นมาแล้วหาพระองค์ไม่เจอ ขอชีวิตของเราถูกขับเคลื่อนโดยพลังของเวลาที่เราให้กับพระองค์
อ. วาระ มีชูธน
คำถาม
1. เราเสาะหาพระองค์ อย่างจริงจังแค่ไหนในชีวิต? ลงทุนให้พระองค์มากแค่ไหน?
2. คุณมีชีวิตเฝ้าเดี่ยวที่เป็นประจำหรือไม่ เพราะอะไร?
3. เราควรเปลี่ยนตารางชีวิตของเราอย่างไร เพื่อให้พระเจ้าเป็นคนที่สำคัญที่สุดในชีวิต
Comments