บทเฝ้าเดี่ยวประจำสัปดาห์@วันอาทิตย์ที่ 3 กรกฎาคม 2022

'เราจะนำคนตาบอดทั้งหลาย ไปในทางที่เขาทั้งหลายไม่รู้จัก เราจะพาเขาเดินไป ในวิถีที่เขาไม่รู้จัก เราจะให้ความมืดข้างหน้าพวกเขากลับเป็นความสว่าง ทำที่ขรุขระให้เป็นที่ราบ สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่เราจะทำ และเราจะไม่ละเลยสิ่งเหล่านี้ ' อิสยาห์ 42:16

ขณะที่ผมนั่งเครื่องบินใบพัดที่กำลังลงจอดระหว่างหุบเขาจากเกาะใต้ของประเทศนิวซีแลนด์ไปยังเกาะเหนือ เครื่องบินก็สั่นสะเทือนส่งเสียงดังกึกก้อง มองออกไปข้างนอกท้องฟ้าก็มืดสนิท และพายุกำลังพัดกระหน่ำ บางช่วงเครื่องบินก็วูบตกลงหลุมอากาศจนหัวใจหลุดไปอยู่ที่ตาตุ่ม ก็น่าแปลกใจว่าทุกคนเริ่มเชื่อพระเจ้าและเริ่มอธิษฐานเมื่อชีวิตอยู่ในอันตราย ในสถานการณ์แบบนี้ นักบินจึงจำเป็นจะต้องใช้เครื่องช่วยนำทาง เพราะถ้าหากมองด้วยสายตาของตัวเอง คงจะเอาเครื่องบินลงจอดได้ยาก ต้องพึ่งพาหอบังคับการบินและเครื่องมือส่งสัญญาณ บอกทิศทางและระยะห่างเพื่อลงจอดได้ยังปลอดภัย

ในขณะที่ชีวิตของเราเต็มไปด้วยทางที่เราไม่รู้ และการตัดสินใจของเราในวันนี้ ไม่รู้ว่าจะมีผลกระทบอย่างไรในอนาคต และความไม่รู้นี่เองจึงทำให้เกิดความกลัว ความวิตกกังวล แต่พระเจ้าของเราสัญญากับคนของพระองค์ว่า 'เราจะนำคนตาบอดทั้งหลาย ไปในทางที่เขาทั้งหลายไม่รู้จัก’ ทั้งตาบอดด้วย ทั้งหลงทางด้วย แต่พระเจ้าของเราสัญญาว่าจะทรงพาเรา และถึงแม้ว่าจะเป็นทางที่เราไม่คุ้นเคย ไม่เข้าใจ “ไม่รู้จัก” แต่พระองค์จะเป็น “ผู้ช่วยนำทาง” ทำให้เราสามารถลงจอดได้อย่างปลอดภัย ไม่ว่าจะในการเงิน ในครอบครัว ในธุรกิจ ในพระคำสุภาษิตบอกว่า 'จงยอมรับรู้พระองค์ในทุกทางของเจ้า แล้วพระองค์เองจะทรงทำให้วิถีของเจ้าราบรื่น ' สุภาษิต 3:6 คนตาบอดเมื่อขึ้นรถไฟฟ้าจะต้องรับรู้เสียงบ่งบอกสถานี ต้องตั้งใจฟัง รอคอยเสียงนั้นฉันใด เราควรรอ รับรู้ คอยการทรงนำของพระวิญญาณบริสุทธิ์ และเสียงของพระองค์ในชีวิตของเราฉันนั้น

มากยิ่งกว่านั้น พระองค์ทรงสัญญาว่าพระองค์จะ “...ให้ความมืดข้างหน้าพวกเขากลับเป็นความสว่าง” และพระองค์จะ “ทำที่ขรุขระให้เป็นที่ราบ” และถึงแม้ว่าเราจะไม่รับรู้ความสว่างเพราะเราตาบอด แต่เราก็จะยังรับรู้ความราบ ในการเดินไปข้างหน้ากับพระองค์ พระสัญญาของพระองค์ไม่ได้บอกว่า ชีวิตคริสเตียนจะโรยด้วยกลีบกุหลาบ แต่อย่างน้อยพระองค์สัญญาพระองค์จะเป็นความสว่าง ความกระจ่าง ท่ามกลางความมืดมิดในชีวิตเรา และพระองค์เองสามารถที่จะปรับเปลี่ยน สถานการณ์ที่ขรุขระให้กลายเป็นราบเรียบได้จริงๆ

ขอในอาทิตย์ที่จะถึงนี้ เราได้รับรู้ รอคอย ฟังเสียงพระองค์ในชีวิตของเรา และพึ่งพาการทรงนำของพระวิญญาณบริสุทธิ์ เพื่อเราจะค้นพบขอพระเจ้านำชีวิตของเราไปได้จริงๆ

อาจารย์ วาระ มีชูธน

คำถาม 1. เราพึ่งพาอะไรในการตัดสินใจที่เกี่ยวกับอนาคตของเรา?

2. เราจะรับรู้พระเจ้า ในการตัดสินใจต่างๆได้อย่างไร?

3. ถ้าเราเชื่อในพระเจ้า รับรู้พระองค์ในทุกทาง เราไม่จำเป็นจะต้องวางแผนชีวิตของเรา จริงหรือไม่? ทำไม?